2K
Μες απ την κοιλιά της μάνας μου ακούω φωνές…
ο κόσμος ουρλιάζει, ο μπαμπάς με νεύρα, μαμά εσύ φταις;
μήπως φταίω εγώ;
μήπως φταις εσύ;
μήπως όλοι;
ή μήπως ο μπαμπάς;
μάνα Ελλάδα είμαστε ή αλλού με πας;
ΜΑΝΑ ΕΡΧΟΜΑΙ, σε λίγο βγαίνω γεννιέμαι…
θα μαι καλά ή τον κόσμο σας θα καταριέμαι;
τι ζούγκλα είναι εκεί έξω;
θα μπορώ στη φύση να παίξω;
ΜΑΝΑ ΕΡΧΟΜΑΙ…
ΜΑΝΑ Ο ΜΠΑΜΠΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΙΝΟΣ;
ή μήπως ένας ακόμη ΑΡΙΘΜΟΣ;
όταν βγω θα μαι ένα νούμερο κ ΕΓΩ;
πες μου σε παρακαλώ μόνο με σένα μιλώ…
αν είναι έτσι εγώ δεν θέλω, δεν βγαίνω…
καλύτερα στην ασφάλεια της κοιλιάς να μένω…
ΜΑΝΑ ΕΡΧΟΜΑΙ, ΦΤΑΝΩ, ΓΕΝΝΙΕΜΑΙ, και ένα όμορφο κόσμο ζητάω…
θέλω ζωή, αλήθεια, γέλιο κι ανθρώπους να μιλάω…
μάνα μπορείς, ΜΑΝΑ ΜΠΟΡΕΙΣ;
